Apeli i një psikologeje për rregullin 3 minutësh, drejtuar prindërve dhe gjyshërve

A e keni zakon të kaloni kohë me fëmijën tuaj pas punës? Në përgjithësi nevojiten vetëm 30 minuta për të gatuar darkën e tyre, për të lexuar një libër dhe për të dëshiruar një darkë të mirë. Por sipas ekspertëve, ka 3 minuta që mund të jenë më të rëndësishmet në ditën e një fëmije.

Nataliya Sirotich, një psikologe e akredituar, shpjegoi rregullin 3-minutësh, i cili synon të transmetojë besimin, vetëbesimin dhe sigurinë tek fëmijët.

Ky rregull pohon se prindërit, kur kthehen nga puna, duhet të qëndrojnë me fëmijën sikur të gjejnë veten pas një ndarjeje të gjatë: tregoni gëzim duke e parë përsëri, interes në atë që ai ka për të thënë, entuziazëm. Është gjithashtu e rëndësishme që të poziciononi veten në sytë e tij dhe ta mbani atë për tre minuta duke i kërkuar atij se si e kalonte ditën kur ishin larg.

Ideale do të jetë ta përqafosh fëmijën për 3 minuta kur e shoqëron në shkollë ose në çerdhe dhe kur kthehesh nga puna. Sipas psikologes, minutat e para të kaluara me fëmijën tuaj kur ktheheni, janë më të rëndësishmet, sepse fëmija ka më shumë gjasa të tregojë në ato momente të lumtura.

Rreziku që ne nuk e zbatojmë këtë rregull ndryshon sipas natyrës së fëmijës, natyrisht, por zakonisht kjo sjellje nuk krijon një marrëdhënie të besimit të ndërsjellë me të në të ardhmen.

Në këtë mënyrë, prindërit mund të humbin shumë detaje, shumë emocione të fëmijës së tyre dhe vuajnë nga kjo distancë emocionale midis tyre.

Sigurisht, emri “rregull 3 minutësh” është thjesht tregues, kjo nuk do të thotë që ju duhet të kufizoni veten për të kaluar disa minuta me fëmijën, në të vërtetë, sa më shumë kohë që mund t’i kushtoni atij, aq më të mëdha janë përfitimet për marrëdhënien tuaj dhe dialogun.

Përveç kësaj, duhet të ndiqni rekomandimet e mëposhtme të ekspertëve:

Merrni pak kohë çdo ditë për të bërë së bashku diçka që fëmija juaj do ta bëjë. Tregoni interes në atë që fëmija ju tregon dhe përsëriteni atë që ai ju tha, për t’i treguar atij se e keni dëgjuar me të vërtetë.

Mos tregoni entuziazëm të rremë, është një gabim i madh.

Më vonë kthehuni në historinë e tij për të treguar se ju kujtohet ajo që ju tha, është e rëndësishme për fëmijën tuaj. Shmangni diskutime të gjata dhe të panevojshme, thjesht thoni diçka si: “Unë e kuptoj pse nuk pajtoheni me mua”, që të mos minojë vetëbesimin dhe besimin e tij.

E njëjta gjë vlen edhe për gjyshërit, shumë të rëndësishëm për rritjen dhe zhvillimin e një fëmije. Prania e tyre, dashuria dhe interesi janë të çmuara në forcimin e vetëvlerësimit dhe prirjen e tyre për dialog. /RP/