Pse vetëm shumë të pasurit – dhe shumë të varfërit – kanë shumë fëmijë?

Kur Gordon Ramsay postoi një foto të gruas së tij Tana duke përqafuar foshnjën e tyre të porsalindur këtë fundjavë, shumë fërkuan sytë. Dhe jo vetëm për shkak të moshës së tyre (ajo është 49 vjeç, ai është 57 vjeç), por sepse i vogli Jesse James është fëmija i gjashtë i Ramsay.

Në mënyrë të pazakontë për shumicën e familjeve, Ramsays i kanë mirëpritur fëmijët e tyre në dy periudha të ndryshme. Megan, Jack, Holly dhe Tilly, të cilët tani janë të gjithë në të 20-at. Më pas, në vitin 2016, Tana pësoi një abort të vonshëm.

“Edhe pse sot bëhen 7 vjet, duket si dje. Të gjithëve na mungon çdo ditë. Të duam Rocky, përgjithmonë në zemrat tona”, shkroi Tana në një postim në Instagram gjatë Javës së Ndërgjegjësimit për Humbjen e Fëmijëve në fillim të këtij viti.

Për fat të mirë, çifti mirëpriti Oscar në 2019, ndjekur nga Jesse, lindja e të cilit u njoftua në fundjavë.

Në ‘tokën e të famshmëve’ është sigurisht më e zakonshme sesa në botën reale: Alec dhe Hilaria Baldwin kanë shtatë fëmijë, ndërsa Angelina Jolie dhe Brad Pitt kanë gjashtë. Jamie dhe Jools Oliver – të cilët tashmë janë prindër të pesë fëmijëve – kanë folur për trishtimin e tyre që nuk arritën dot të bëhen me gjashtë fëmijë.

Por në mesin e popullatës së përgjithshme, të kesh një familje të stilit Von Trapp është gjithnjë e më e rrallë. Gati 45 për qind e familjeve në Britani në vitin 2022 përbëheshin nga vetëm një fëmijë, sipas ONS, ndërsa 41 për qind kishin dy dhe vetëm 15 për qind kishin tre ose më shumë.

Dhe studimet gjithnjë e më shumë sugjerojnë se janë ose shumë të pasurit dhe ose shumë të varfërit ata që kanë një qasje të madhe ndaj të pasurit shumë fëmijë, ndërsa klasat e mesme janë ata me më pak fëmijë. Statisticienët Moshe Hazan dhe Hosny Zoabi madje e kanë quajtur këtë fenomen “kurba e fertilitetit në formë U”.

Ka një sërë arsyesh për këtë, por në Britani kostot e larta të kujdesit për fëmijët nënkuptojnë se midis prindërve që punojnë, zakonisht janë vetëm ‘superhumans’ – ose ata që zotërojnë shumë dado dhe shumë para (pasuria neto e Gordon vlerësohet të jetë £610milion) – që duan të kenë familje të mëdha. Në fakt, të kesh vetëm tre fëmijë, si Princesha e Uellsit dhe motra e saj Pippa, është bërë një shenjë shoqërore e ngjashme me një festë vjetore skijimi në Alpe dhe një shtëpi e dytë në jug të Francës.

Deputeti konservator Jacob Rees-Mogg, për shembull, është baba i gjashtë fëmijëve – ai është mburrur se nuk ka ndërruar kurrë pelenat e fëmijëve – dhe ka një dado që ka punuar për familjen për 50 vjet.

Tendenca për gratë që lindin më vonë është një faktor tjetër– tani, më shumë se gjysma e grave britanike janë pa fëmijë në moshën 30 vjeçare. Por të kesh gjashtë fëmijë është shumë më e vështirë nëse fillon vetëm në moshën 35 vjeçare dhe ndërsa të famshëm si Tana Ramsay dhe Victoria Coren Mitchell, 51 vjeç, kanë lindur kohët e fundit më vonë në jetë, gratë në përgjithësi kanë vetëm 3 për qind shanse për të mbetur shtatzënë në mënyrë natyrale dhe për të lindur një fëmijë pas moshës 46 vjeçare.

Por për disa familje, të kesh shumë fëmijë thjesht bën sens, edhe nëse rezultati është kaosi (dhe një sasi e tmerrshme rrobash).

Ashley Blaker, 48 vjeç, autor i udhëzuesit të prindërimit me nevoja të veçanta ‘Normal Schnorma’l, e di se çfarë kërkojnë Ramsay – edhe ai ka gjashtë fëmijë.

“Nuk mund të them saktësisht pse kishim gjashtë, përveç se unë kam një personalitet të varur”, thotë ai. “Vitet e para ishin padyshim shumë kaotike – veçanërisht sepse ne kemi dy djem autikë dhe një vajzë të birësuar me Sindromën Down – dhe puna me nevojat e tyre të veçanta kërkonte ndoshta edhe më shumë kohë.”

Ata tani variojnë nga mosha 10 deri në 19 vjeç dhe Blaker shpjegon se, ndërsa ata kanë kaluar nga fëmijë në adoleshentë, ai ka kaluar nga kujdestar në shofer taksie. “Por kur ata ishin më të rinj, ishin punët e parashikueshme si larja e rrobave, gatimi dhe një rutinë para gjumit që zgjati disa orë. Dhe ato më pak të parashikueshmet, si të jem vazhdimisht në thirrje për të rregulluar problemet teknologjike të të gjithëve – ndonjëherë më dukej sikur drejtoja një qendër thirrjesh për PC World.

Blaker vëren se bota moderne nuk është krijuar për familjet më të mëdha – parqet tematike, për shembull, shpesh kërkojnë që një fëmijë duhet të ulet pranë një të rrituri në xhiro, duke i bërë ata një zonë të ndaluar kur ke shumë fëmijë. “Duke parë mbrapa, nuk e kam idenë se si ia dolëm dhe njerëzit vazhdimisht mrekullohen me faktin që unë dhe gruaja ime jemi ende të shëndetshëm.”

Megjithëse Blaker nuk po merret më me gatime dhe të qara si Ramsays (ose dado e tyre), ai nuk është fare jashtë teme.

Fraza ‘fëmijë të vegjël, probleme të vogla; fëmijë të mëdhenj, probleme të mëdha’ tingëllon e vërtetë. Por ne jemi gjithashtu një njësi shumë e lumtur e pavarur dhe fëmijëve u pëlqen të kalojnë kohë së bashku (po, shumicën e kohës). Dhe unë mendoj se mësuam shumë– që do të thotë se nuk ka asnjë justifikim që fëmija ynë më i vogël të mos jetë plotësisht i përsosur.

“Sa i përket martesës sonë, herë pas here pyesim veten se çfarë do të kishte ndodhur nëse do të ndaleshim me dy fëmijë, por është e pamundur të thuhet, pasi do të ishim njerëz krejtësisht të ndryshëm. Dhe për fat, ne definitivisht nuk duam të kthejmë asnjë prej tyre.”

Siç do ta vlerësojnë pa dyshim Ramsay, të kesh para sigurisht që t’i lehtëson gjërat.

“Burri im zotëronte një kompani të suksesshme, që do të thoshte se ne ishim mirë financiarisht,” thotë nëna e tetë fëmijëve Noreen Goodwin, e cila kishte ndihmën e një pastruese dhe dadoje me kohë të pjesshme. Ajo gjithashtu nuk ishte në gjendje të punonte vetë për pjesën më të mirë të 20 viteve, sepse thjesht kishte shumë për të bërë.

“I uroj Ramsay-ve gjithë fatin në udhëtimin e tyre – ata kanë mësuar shumë nga pasja e shumë fëmijëve, që në librin tim do të thotë edhe më shumë gëzim pasi ata e dinë rrugën në të cilën po udhëtojnë,” thotë ajo. “Dhe nëse trupi juaj mund ta menaxhojë atë dhe financat tuaja do ta lejojnë atë, atëherë pse të mos vazhdoni?”