Pasi nëna i vdiq, ky djalë kaloi 15 vjet në errësirë, derisa hapi një kuti misterioze

Iain Cunningham gjithmonë ndjeu sikur lindja e tij ishte e lidhur me vdekjen e nënës, por të gjitha detajet dukej se ishin mbyllur në një lloj sekreti familjar për të cilin askush nuk foli kurrë.

Vetëm kur u bë me fëmijë, më në fund u nis në një udhëtim për të zbuluar gjithë të vërtetën për atë që ndodhi me nënën e tij.

Ajo që vijon është një histori prekëse për nderimin e të dashurve tanë, madje edhe vite pas vdekjes të tyre por gjithashtu, duke u siguruar që jeta e tyre të ketë rëndësi përtej vdekjes.

Në ditëlindjen e tij të 18-të, Iain iu dha një kuti sekrete

Iain kishte jetuar tërë jetën pa ditur shumë rreth asaj që ndodhi me nënën e tij. Pastaj, në ditëlindjen e 18-të, gjithçka ndryshoi.

“Ishte si një përvojë fetare,”- thotë Iain për një kuti që iu zbulua në ditëlindjen e 18-të. “Ishte shumë e fuqishme. Ishte hera e parë që pashë fotografi të saj, hera e parë që kisha parë diçka.”

Kutia, e cila kishte qenë në papafingo për 15 vjet, zbuloi të vërtetën për nënën e tij, Irene.

Brenda, ai gjeti fotografi nga dita e dasmës së nënës në fillim të viteve 1970, si dhe një kuti muzikore prej druri.

Por gjithashtu në atë kuti ishte libri për bebin Iain, në të cilin mamaja kishte dokumentuar jetën e tij si i porsalindur. Ajo kishte shkruar datën e tij të lindjes dhe ngjyrën e syve, por faqet e tjera ishin bosh.

“Dukeshin si faqet e një tregimi të pashpjeguar. Më duhej ta plotësoja atë hapësirë ​​boshe”,- tha Iain Cunningham në BBC

Një martesë e lumtur u ndërpre

Don, babai i Iain, ishte 18 vjeç kur takoi për herë të parë Irenën, në një valle. “Dhe atëherë ne organizuam të takoheshim javën tjetër tek stacioni i autobusëve”,- thotë Don.

Çifti vazhdoi të shihte filma bashkë dhe kanë dalë me njëri-tjetrin shpesh.

Don dhe Irene u martuan disa vjet më vonë dhe disa vjet pas kësaj, Irene mbeti shtatzënë.

Por menjëherë pasi lindi Iain, në janar 1976, gjërat ndryshuan. Irene i tha një miku që shihte haluçinacione ndërsa po shërohej nga lindja në spital dhe kur e solli djalin e porsalindur në shtëpi nuk mund të flinte, filloi të shkruante shënime të çuditshme dhe i tha nënës së saj: “Unë nuk jam Irene, ti e di, unë jam fantazma e Irene ”.

Don e çoi Irene te mjeku që diagnostikoi depresionin pas lindjes. Irene u pranua në njësinë psikiatrike në spitalin lokal.

Nëna e tij për fat të keq kishte jetuar në një kohë tjetër

Irene ishte në një gjendje të ngjashme me një gjendje kome. Ajo ishte paranojake.

“Unë u shkatërrova,”- thotë Don. “Por kisha Iain për të cilin duhet të kujdesesha, një punë ku duhet të shkoja dhe Irene që duhet ta shihja në mbrëmje. Unë thjesht duhej të vazhdoja.”- tha ai.

Ndërsa miqtë dhe familja e ndihmuan me foshnjën e vogël, Don u ndje plotësisht në errësirë për shëndetin e gruas së tij dhe trajtimin që po merrte.

“Ishte një botë tjetër, sepse mjekët nuk na dhanë asnjë informacion dhe nuk na thanë se çfarë ilaçesh ishin ose për çfarë,”- thotë ai. “Asnjëherë nuk më ishte shpjeguar se çfarë ishte një marrëzi katatonike dhe në ato ditë nuk kishte internet ku të mund të shkoje dhe të kërkoje gjërat. Jeta ime konsistonte në vajtjen në spital çdo natë dhe thjesht ulesha pranë dikujt që nuk komunikonte. ”

Irene kaloi rreth nëntë muaj në spital, por më pas ajo u kthye në shtëpi për rreth 18 muaj, periudhë gjatë së cilës po jetonte e lumtur në shtëpi me djalin dhe burrin. Jeta u ndje përsëri normale… .deri kur duhej të ripranohej në spital.

“Unë thjesht nuk e kuptova pse ndodhte përsëri kur ajo dukej kaq e lumtur që me Iain,”- thotë Don.

Një mëngjes në fund të tetorit, rreth tre muaj më vonë, telefoni ra. Ishte Tom, vëllai i Donit. Kishte një lajm të tmerrshëm. Irene kishte e vdekur.

Ajo kishte vdekur nga ataku në zemër, por Don nuk mori më shumë informacion në atë kohë.

“Unë isha 28 vjeç dhe jeta ime ishte copëtuar,”- thotë Don. “Nuk e dija se çfarë do të bëja me veten time, isha vetëm me një fëmijë shumë të vogël. Si do ta mblidhja jetën time së bashku? ”

Iain nuk e mësoi kurrë historinë e jetës së saj …

Iain u rrit duke pasur shumë versione të një makthi të nënës së tij që po vdiste, në të cilën ai do ta shihte veten duke zbritur në një korridor spitali larg një zjarri të ndezur. Ai ende i kujton ato ëndrra, por sa herë që do të përpiqej të fliste me babanë, Don nuk do të hapej kurrë.

“Kur ndërtoni një jetë të re, nuk doni të vazhdoni më tej atë që ndodhi më parë – thjesht përqendroheni tek të qenit së bashku, pra një familje.”- tha Don.

Dhe kjo është arsyeja pse në ditëlindjen e 18-të të Iain Don solli për herë të parë kutinë e sendeve të Irene nga papafingo. Së bashku ata panë fotot dhe Don më në fund i tregoi të birit për nënën e tij.

Dhe asgjë nuk u tha më shumë për Irene… Derisa ai të bëhej vetë prind

Nga fillimi i viteve ‘30, Iain ishte martuar dhe ishte bërë vetë prind. Ndërsa vajza e tij më e madhe iu afrua moshës që kishte qenë kur vetë nëna e tij vdiq, Iain vendosi që ishte koha të përpiqej të plotësonte disa nga boshllëqet.

“Më duhej të zbuloja kush ishte, me të vërtetë nuk dija asgjë për të,”- rrëfen Iain për nënën.

Me kalimin e kohës ai gjurmoi miqtë dhe të afërmit e Irenës dhe madje disa fqinjë të vjetër. “Kishte shumë foto, copa të mamasë time, të shpërndara nëpër shtëpitë e njerëzve të tjerë,”- thotë Iain. “Dhe ajo ende jetonte në kokat e njerëzve. Kjo ishte ajo që doja të mblidhja.”

Iain mësoi se ai dukej shumë si Irene.

“Unë kurrë nuk kam parë një foto të nënës sime deri kur isha 18 vjeç”,- tha Iain Cunningham.

Ai gjithmonë ndjeu se ishte përgjegjës për vdekjen e saj

Por Iain ende kishte shumë pyetje pa përgjigje. Ai gjithmonë ishte i shqetësuar se ishte pjesërisht përgjegjës për ato që i kishin ndodhur nënës së tij. Përfundimisht, ai arriti të hynte në të dhënat mjekësore të Irene.

“Dhe kur i hapa, ato kishin përgjigje për shumë pyetje,”- thotë ai. Disa njerëz kishin thënë që Irene kishte kaluar një kohë të vështirë gjatë kohës që ishte në punë, por të dhënat përshkruanin një lindje normale.

“Unë mendoj se ka pasur konfuzion në atë kohë për atë që ndodhi. Dhe shëndeti mendor ishte diçka për të cilën njerëzit e kishin më të vështirë të flisnin atëherë – ende ekziston stigma rreth saj sot”- shtoi Iain.

Iain u tregoi të dhënat mjekësore të nënës së tij mjekëve që e kanë ndihmuar atë dhe babanë të kuptojnë më shumë.

“Përshkrimi këtu është shumë qartë një psikozë pas lindjes me episodet e mëtejshme të asaj që ne tani do ta quanim çrregullim bipolar,”- tha Dr. Alain Gregoire, një këshilltar i NHS i specializuar në psikiatrinë e nënës dhe të foshnjës. “Rreth një në 500 gra zhvillojnë këtë sëmundje pas lindjes.”

Një mjek tjetër i tha Iain se ilaçet antipsikotike që Irene po merrte ishin toksike për zemrën e saj dhe kjo është ndoshta mënyra se si vdiq. “Por është e vështirë të thuash me siguri absolute diçka tani,”- thotë Iain.

Shënimet e vjetra mjekësore zbuluan më shumë sesa priste ai…

Në shënimet mjekësore, ai zbuloi gjithashtu transkriptime të bisedave që mamaja kishte me stafin mjekësor.

Si rezultat i udhëtimit të Iain për të zbuluar nënën e tij, ai dhe babai janë shumë më të hapur tani me njëri-tjetrin.

Duke rizbuluar të kaluarën, ai dhe babai ishin në gjendje të merrnin përgjigje dhe të shëronin marrëdhënien e tyre pas traumës që kishte shkaktuar vdekja e Irene.