Do ta gjenit të gjithë veten në këtë poezi të Dritëroit kushtuar Anna-s
Anna e vockël më prishi a më grisi diçka
Dhe unë i hoqa shpejt një shuplakë,
Anna me vrap u fut në qoshe dhe vetëm më la
Dhe qau me dënesë e skuqur flakë.
I rrahur nga vetja qava dhe unë më pas,
Hyra në dhomë e s’dola andej sado që më pritën…
Anna e vockël ishte e rrahur vetë